Może właśnie dlatego trochę zamilkłem tutaj. Zazwyczaj jest tak, że jeśli nie mam z kim porozmawiać o trapiących mnie rzeczach, piszę. I mógłbym pisać dalej, pomimo wszystko, ale nie wiem czy kolejna notatka o związku mojej mamy, który mnie obecnie bardzo martwi miałby sens. Nie wiem, czy jest to wspomnienie, które chciałbym mieć w pamięci na dłużej.
Próby walki o swoje pragnienia, marzenia i plany - tak, to jest coś, co by mnie interesowało w przyszłości, chciałbym o tym pamiętać.
Nieważne jaka przyszłość będzie dla mnie realizowana.
Coraz częściej myślę o tym, że jeśli umrę nagłą śmiercią, nie stanie się nic wielkiego. Nie wiem skąd ta przykra konkluzja, ale nawiedza mnie co jakiś czas, gdy pojawia się dziwny i niezidentyfikowany, bardzo krótki ból z boku, po lewej stronie przy żebrach.
Ano konkluzja przykra ale..chyba każdy ma w życiu taki moment, gdy ma wrażenie, że jest przeroczysty albo wręcz niepotrzebny ale...potem okazuje się, jak bardzo człowiek się mylił. Żadna śmierć nie przechodzi bez echa.
OdpowiedzUsuńI wracaj tutaj i pisz o tym, co cię też trapi, bo rety, od tego też masz bloga, no nie?:)
Cały ten blog to moja terapia, jakieś wyzbywanie się negatywnych emocji. Jeśli nie umiem sobie z czymś poradzić albo sam sobie chcę dać motywację, piszę. Szkoda, że nie spożytkuje jakiejś umiejętności pisania w inny sposób, ale na to jestem chyba zbyt leniwy.
UsuńA co do mylenia się w przypadku przezroczystości, odnoszę wrażenie, że akurat moja konkluzja mylna nie jest. W sensie, naprawdę niewiele osób byłoby wstrząśniętych stratą. Prawdopodobnie moja mama. No. To tyle ;D
Mylisz sie
OdpowiedzUsuń